به دلیل اینکه تعداد زیادی از کاربران وقت خود را صرف انجام انواع مختلف بازی های رایانه ای می کنند، سیستم های گیمینگ کاملا شناخته شده هستند. اما سیستم رندر به دلیل کاربرد خاص در حوزه معماری یا انیمه سازی طرفداران خاص خود را دارد. به همین دلیل، ممکن است کاربران زیادی آشنایی چندانی با این نوع سیستم ها داشته باشند. ما در این قسمت به بیان تفاوت های اصلی سیستم های گیمینگ و رندر می پردازیم. همانطور که قطعا می دانید، سیستم هایی که به منظور انجام بازی طراحی شده اند دارای پردازنده و کارت گرافیک خیلی قوی هستند. اما ممکن است آگاهی کافی از تفاوت هایی بین دو سیستم مختص بازی و پرادزش تصویر نداشته باشید. برای پاسخ تک تک سوالات خود در این مقاله با ما همراه باشید.
منظور از سیستم های گیمینگ چیست؟
در ساخت سیستم های بازی، تمرکز اصلی تولید کننده بر روی فرکانس بالای CPU متمرکز است. استفاده از کلاک اسپیدهای بالا در این نوع سیستم ها می تواند تاثیر بسزایی بر روی کیفیت فریم ریت داشته باشد. زیرا در فرایند اورکلاک، استفاده از کلاک اسپید یا فرکانس بالا می تواند سبب افزایش تعداد فریم ریت ها در هر ثانیه شود. یکی دیگر از مواردی که در حین طراحی و ساخت سیستم های بازی اعمال می شود، استفاده از نورپردازی های ویژه در حین طراحی این سیستم ها است. قطعا شما در کامپیوترهای معمولی و اداری این نوع نورپردازی را مشاهده نخواهید کرد.
سیستم رندر چیست؟
اگر شما مشغول ساخت و تولید انیمیشن یا طراحی داخلی ساختمان هستید، حتما با نرم افزارهای پردازش تصویر و Adobe سروکار دارید. اجرا و استفاده از یان برنامه ها نیازمند وجود سیستم های پرقدرت است. زیرا چنین سیستم هایی باید بتوانند ساعت های طولانی فعالیت هری سنگین مرتبط با پردازش تصویر را انجام دهند. در طراحی کیس این نوع کامپیوترها از سخت افزارهای ویژه یا استفاده شده است. که دارای قابلیت اجرای همزمان چندین برنامه هستند. از سوی دیگر، با توجه به اینکه کاربران از این نوع سیستم ها بسیار کار می شکند، طول عمر این نوع سیستم ها نیز با استفاده از قطعات سخت افزاری خاص افزایش یافته است. باید به این مورد اشاره کنیم که در کیس سیستم های پردازش تصویر به رم بسیار بالا نیاز است. از طرف دیگر، تعداد هسته های پردازنده بر فرکانس در هر یک از هسته ها نیز باید در اولویت قرار گیرد.
تفاوت میان سیستم های گیمینگ و رندر
ممکن است این سوال به ذهن شما خطور کند که چرا با توجه به سرعت بالای فریم ریت در سیستم های بازی، چرا نمی توان از آنها برای کارهای گرافیکی یا انیمه سازی استفاده کرد؟ سیستم های بازی قدرت پردازش 100 فریم در هر ثانیه آن هم با بالاترین کیفیت را دارا هستند. اما چه تفاوت هایی در طراحی و ساخت سیستم های بازی و پردازش تصویر وجود دارد که هر کدام قابلیت استفاده و کاربرد مجزایی برای هر کدام ایجاد نموده است. در ادامه به تفاوت های اصلی هر یک از یان سیستم ها خواهیم پرداخت.
برای اینکه یک سیستم قابلیت پردازش همزمان چندین فعالیت و برنامه مختلف را داشته باشد، باید از یک CPU قوی برخوردار باشد. برای مشخص کردن قدرت پردازنده در هر سیستم از اصلاحی به نامه Core i یا کور آی استفاده می شود. سه نسل مختلف از کورای در سیستم ها وجود دارد. به عبارت ساده ما با سه کور آی 3، 5 و 7 مواجه هستیم. برای اجرای بازی های مختلف بر روی یک سیستم باید پردازنده آن حتما کور آی 5 یا 7 باشد. اما در صورتی که به منظور پرداخت تصویر یا انیمه سازی از سیستم استفاده می کنید باید حتما از نسخه های دارای کور آی 9 استفاده نمایید.
اگر بخواهیم پرکاربردترین پردازنده در سیستم های پردازش تصویر را نام ببریم می توانیم به اینتل کور آی 9 و AMD Rezen Thrdripper اشاره کنیم. به عبارت ساده، در سازمان ها یا دفاتر فعال در حوزه طراحی داخلی و انیمه سازی حتما باید از سیستم های داریا کور آی 9 استفاده کرد. به تازگی، کیس های بسیار قدرتمند در حوزه پردازش تصویر به بازار عرضه شده اند که از پردازنده AMD EPYC در ساخت آنها استفاده شده است. این نوع پردازنده ها دارای 68 هسته و 128 رشته می باشند
از نظر کارت گرافیک تفاوت چندانی بین سیستم های بازی و پردازش تصویر وجود ندارد. نکته مهمی که در این بخش باید بدانید این است که در سیستم ها خاص برای پردازش تصویر از یک سری کارت گرافیک های ویژه استفاده می شود، که به هیچ عنوان نباید از آنها در سیستم های بازی استفاده نمود. کارت گرافیک های ای ام دی و کوادرو برای استفاده در سیستم های پردازش تصویر گزینه های بسیار مناسبی هستند. مهمترین تفاوت موجود در کارت گرافیک های موجود در سیستم های باز یو سیستم های پردازش تصویر، در حجم حافظه کارت و فرکانس GPU می باشد. زیرا تمرکز اصلی در سیستم های بازی بر روی کلاک اسپید است. در حالی که در طراحی و ساخت سیستم های مناسب برای پردازش تصویر، تمرکز اصلی بر روی استفاده از یک FPU قدرتمند است و سپس به حجم بالای حافظه کارت گرافیک در این نوع سیستم ها توجه می شود.
حتی برای یک گیمر حرفه ای نیز، استفاده از سیستم دارای رم بالا الزامی نیست. استفاده از یک رم 16 گیگ در سیستم بازی کافی است. به نظر اغلب متخصصین انتخاب و استفاده از رم های 32 گیگ در سیستم های بازی اضافی است. و تنها هزینه مالی بیشتری به کاربر تحمیل خواهد کرد. اما در مورد سیستم های پردازش تصویر این امر متفاوت است. به گونه ای که حتی استفاده از یک رم 64 گیگ در این نوع سیستم ها کم است. توصیه می شود که مهندسان معماری، طراحان داخلی و انیمه سازان از سیستم هایی با رم 128 گیگ برای انجام کارهای خود استفاده کنند. در سیستم های پردازش تصویر دارای کیفیت بسیار عالی، میزان رم حتی به 256 گیگابایت نیز می رسد. از سوی دیگر، در سیستم های پردازش تصویر از رم های ECC استفاده می شود. زیرا درصد خطای این نوع رم ها بسیار پایین است.
یکی دیگر از مواد متفاوت در طراحی و ساخت سیستم های گیمینگ و رندر، میزان حافظه داخلی آنها است. در سیستم هایی که برای انیمه سازی استفاده می شوند به یک SSD بسیار سریع و دارای حجم بالا نیاز است. زیرا در ای نوع سیستم ها به چندین ترابایت HDD به منظور ذخیره اطلاعات در مدت زمانی طولانی نیاز است. اما در سیستم های مخصوص بازی استفاده از یک SSD با حافظه داخلی 2 ترابایت کافی به نظر می رسد. زیرا در این نوع سیستم ها، حجم داده ها و اطلاعات ذخیره شده چندان بالا نیست.
از آنجایی که سیستم های مختص بازی و سیستم های مخصوص انیمه سازی و طراحی داخلی دارای پردازنده های مختلف هستند، پس این دو سیستم از نظر مادربرد نیز با هم متفاوت هستند. در مورد مادربردهای موجود در سیستم های انیمه سازی تعداد اسلات های رم در مقایسه با سیستم های بازی بیشتر است. حتی ممکن است در حین طراحی سیستم های فوق قوی برای پردازش تصویر و انیمه سازی از دو CPU استفاده شود. اما هیچ الزام و ضرورتی برای استفاده همزمان از دو پردازنده مختلف در سیستم ای بازی وجود ندارد.
